شرکت‌های بزرگ نفتی در خاورمیانه به دنبال دستیابی به منابع گازی بیشتری هستند تا بتوانند به صادرکننده این سوخت تبدیل شوند. شرکت‌های آرامکو و ادنوک گاز طبیعی را به عنوان یک راه‌حل دائمی می‌بینند و نه صرفا یک سوخت انتقالی موقت...

شرکت‌های نفتی دولتی در خاورمیانه به این موضوع شهرت دارند که بر نیازهای داخلی متمرکز می‌شوند. اما اخیرا دو شرکت نفتی در این منطقه فرآیند سرمایه‌گذاری بین‌المللی را آغاز کرده‌اند. شرکت سعودی آرامکو و شرکت ملی نفت ابوظبی (ادنوک) به‌طور خاص به دنبال توافق‌هایی در زمینه تجارت بین‌المللی گاز طبیعی بوده‌اند و این مسیر ادامه خواهد داشت.
به گزارش فایننشال تایمز، این دو شرکت اخیرا قراردادهای بازاریابی با صادرکنندگان گاز طبیعی مایع (ال‌ان‌جی) امضا کرده‌اند، مانند شرکت‌های «سمپرا انرژی» و «نِکست‌دِکِید». آن‌ها صاحب ترمینال‌های صادرات ال‌ان‌جی در آمریکا هستند. شرکت سعودی آرامکو و شرکت ادنوک طی این هفته به‌طور جداگانه گزارش‌ها در این رابطه که آن‌ها قصد خرید شرکت تولید گاز سانتوس در استرالیا با ارزش بازار 17 میلیارد دلار را داشته‌اند، رد کردند.
اما اینگونه مذاکرات ادامه خواهد داشت: این شرکت‌های نفتی در حال شبیه‌تر شدن به شرکت‌های نفتی بین‌المللی هستند. آرامکو و ادنوک در وهله نخست خود را شرکت‌های انرژی می‌دانند و نه صرفا تولیدکننده سوخت‌های فسیلی.
در عربستان و ابوظبی، سرمایه‌گذاری‌ها و تلاش‌های قابل توجهی به سوی انرژی‌های تجدیدپذیر سرازیر شده‌اند. ابوظبی همچنین در نوامبر 2023 میزبان اجلاس آب‌وهوایی سازمان ملل (کاپ 28) بود. اما هر دو شرکت همچنان آینده‌ای برای نفت و به‌خصوص گاز می‌بینند چراکه این دو حامل انرژی می‌توانند شکاف‌های موجود در زمینه انرژی‌های تجدیدپذیر را پر کنند.
آژانس بین‌المللی انرژی خاطرنشان کرده است حتی در خوش‌بینانه‌ترین سناریو در زمینه رشد و گسترش انرژی‌های تجدیدپذیر، 62 درصد از تقاضای اصلی انرژی در سال 2030 میلادی مربوط به سوخت‌های فسیلی خواهد بود.
منطق عربستان برای تجارت گاز
برای عربستان سعودی، تغییر به سوی تجارت ال‌ان‌جی، منطقی است. عربستان در گام نخست به دنبال توقف استفاده از نفت خام خود برای تولید انرژی و جایگزینی آن با گاز طبیعی بوده و اخیرا نیز استفاده از انرژی‌های خورشیدی و بادی را در اولویت‌های خود قرار داده است.
عربستان همیشه گاز طبیعی مرتبط با میادین نفتی خود داشته است. مشکل اینجا بود که تولید گاز بیشتر به معنای انجام همین کار برای نفت بود، آن هم در شرایطی که اوپک عرضه نفت را کاهش داده است.
طبق اعلام اس‌اند‌پی گلوبال و تحلیل‌ سیتی‌‌‌گروپ، کشفیات محلی اخیر در جفوره عربستان که دارای 229 تریلیون فوت مکعب ذخایر گازی اثبات‌شده است، به این معناست که تولید گاز عربستان باید از سال 2022 تا 2030 میلادی، 60 درصد افزایش پیدا کند.
بخشی از این منابع گازی به سوی تقاضای برق داخلی و تولید هیدروژن آبی از متان روانه می‌شود، اما باز هم منابع گازی باقی خواهد ماند. بنابراین عربستان علاقه زیادی به فروش گاز در بازارهای بین‌المللی شامل آسیا دارد، چراکه قاره کهن در حال دور شدن از تولید برق به وسیله زغال‌سنگ است. هند بیش از 73 درصد از الکتریسیته خود را از طریق زغال‌سنگ تأمین می‌کند.
ابوظبی اکنون یک واردکننده گاز به حساب می‌آید و برای واردات گاز ارزان‌قیمت در قراردادهای طولانی‌مدت و فراتر از سال 2030، به قطر متکی است. اما شرکت ادنوک امید دارد که در دهه‌ آینده به صادرکننده گاز تبدیل شود.
به گزارش اکوایران، شرکت‌های آرامکو و ادنوک گاز طبیعی را به عنوان یک راه‌حل دائمی می‌بینند و نه صرفا یک سوخت انتقالی موقت. این دو شرکت در سال‌های آینده رقابت شدیدتری برای به دست آوردن منابع گازی در سطح جهان خواهند داشت.