بررسی ها نشان می‌‌دهد سهم کشاورزی از اشتغال زنان در چند سال اخیر به شدت کاهش یافته و این جمعیت خارج شده به سمت بزرگ‌ترین بخش اقتصاد ایران روانه شده‌اند...

جمعیت فعال (۱۵ ساله و بیشتر ) امسال ۶۵ میلیون نفر بوده است که از این تعداد ۳۲ میلیون نفر آنها را زنان تشکیل میدهند، از این جمعیت (مرد و زن) فقط حدود ۲۷ میلیون نفر حاضر به مشارکت در فعالیت اقتصادی هستند که حدودا ۴میلیون و ۶۰۰ هزار نفر آنها زنان تشکیل می‌دهند. بنابراین نرخ مشارکت در سال گذشته حدود 41.3درصد است که نسبت به سال قبل0.4درصد واحد افزایش داشته است. در این میان نرخ مشارکت زنان حدود 14.2 درصد برآورد شده است.
 همچنین نرخ بیکاری از ۹ درصد سال ۱۴۰۱ به 8.1درصد در سال ۱۴۰۲ کاهش یافته است ، و همچنین نرخ بیکاری زنان نیز از 15.8درصد به ۱۵ درصد در سال ۱۴۰۱ رسیده است . بنابراین افزایش نرخ مشارکت همزمان با کاهش نرخ بیکاری نشان دهنده بهبود وضعیت بازار کار است.
سهم ۱۵ درصدی زنان از نرخ بیکاری سال ۱۴۰۲
به طور کلی بررسی ها نشان میدهد نرخ بیکاری در سال‌های پس از کرونا روند کاهشی داشته و این روند در بخش بیکاری زنان هم قابل مشاهده است.کاهش نرخ بیکاری زنان در چند سال اخیر آنچنان خبر خوشحال کننده ای نیست، چراکه نرخ مشارکت اقتصادی زنان از حدود بالای 17 درصد به حدود 14 درصد رسیده است. همچنین جمعیت شاغل زنان نیز حدود نیم میلیون نفر در 1402 کمتر از سال 98 برآورد شده است.
 نرخ  بیکاری زنان از 15.8درصد سال ۱۴۰۱ به ۱۵ درصد در سال ۱۴۰۲ رسیده است ، تعداد شاغلین از ۳ میلیون و ۶۵۰ هزار نفر به ۳ میلیون و ۹۰۰ هزار نفر رسیده است. با وجود اینکه وضعیت بازارکار زنان نسبت به 5 سال گذشته بهبود نیافته اما نسبت به سال 1401 کمی بهتر شده است.
 سهم بخش ها از نیروی زنان
از جمعیت ۳ میلیون و ۹۰۰ هزار نفری زنان که در فعالیت های اقتصادی مشغول هستند حدود ۵۱۴ هزار نفر در بخش کشاورزی ،۱میلیون و ۴ هزار نفر در بخش صنعت و ۲میلیون و ۳۶۸ هزار نفر در بخش خدمات فعالیت می‌کنند.
برداشت اول؛
کم رنگ شدن کشاورزی در اشتغال زنان
سهم کشاورزی از اشتغال زنان از 13.8درصد سال ۱۴۰۱ به 13.2درصد در سال ۱۴۰۲ کاهش یافته است. علت این کاهش را هم می‌توانیم رشد منفی ارزش افزوده این بخش دانست که که در سال ۱۴۰۲ با یک رشد منفی 2.2درصدی همراه بوده است. بررسی ها نشان می دهد 11 فصل متوالی رشد بخش کشاورزی منفی بوده که ناشی از خشکسالی های چند سال اخیر است. همچنین سهم صنعت از اشتغال زنان از 26.6سال ۱۴۰۱ به 25.7درصد در سال گذشته رسیده است.
برداشت دوم؛
محبوبیت خدمات
بخش خدمات زنان غالبا دارای روند صعودی بوده و سهم اشتغال بخش خدمات از 59.6درصد سال ۱۴۰۱ به 61.6درصد در سال ۱۴۰۲ افزایش یافته است و به عبارتی افزایش اشتغال در این بخش تاثیرات کاهش سایر بخش ها را جبران میکند و این موضوع باعث میشود نرخ بیکاری زنان دارای روند نزولی باشد . علت رشد بخش خدمات ، رشد مثبت ارزش افزوده بخش خدمات میتواند باشد که در سال ۱۴۰۲ گروه خدمات با رشد مثبت7.5 درصدی همراه بوده است.
همبستگی بین بخش‌ها
غالبا در طول سالها رشد اشتغال در بخش های کشاورزی و خدمات زنان با یکدیگر ارتباط عکس داشته اند و با افزایش بخش خدمات شاهد کاهش اشتغال در بخش کشاورزی می باشیم ؛ اما نه به یک اندازه ، زیرا بخشی هم مربوط به کاهش اشتغال در بخش صنعت است و بخش دیگری از زنان هم ترجیح می‌دهند از بازار کار به صورت موقتی خارج شوند  و با تغییر شرایط دوباره وارد بازار کار شوند. به عبارت دیگر عموما زنان وقتی از بخش کشاورزی خارج می‌شوند به سمت بخش خدمات می‌روند.