اکونومیست: خاورمیانه نیازمند دیپلماسی است
سالی که خاورمیانه را متلاشی کرد
کد خبر: 12355
اکونومیست در سرمقاله این هفته خود درباره تبعات واکنش اسرائیل به حملات موشکی ایران و حمله احتمالی آن به ایران هشدار داده است. به اعتقاد اکونومیست، حمله اسرائیل به ایران می‌تواند خطر گسترده شدن جنگ در خاورمیانه را داشته باشد و ایران را برای ایجاد بازدارندگی تشویق کند؛ درحالی که بحران فلسطین راه حل دیگری دارد...
به اعتقاد این نشریه، از تاریخ 7 اکتبر که حماس به اسرائیل حمله کرد خشونت‌ها درحال گسترش بوده است. یکسال بعد از این اتفاق، خاورمیانه فاصله بسیار کمی با یک جنگ تمام عیار با جنگ ایران و اسرائیل دارد. حمله اسرائیل به حزب الله، ایران را برآن داشت تا بسوی اسرائیل موشک پرتاب کند. اسرائیل ممکن است به این پرتاب‌ها واکنش نشان دهد و تاسیسات صنعتی، نظامی یا هسته‌ای ایران حمله کند.
اسرائیل یا آمریکا ممکن است فکر کنند که استفاده از زور علیه ایران قانونی یا عاقلانه است. ولی از منظر تحلیلگران نشریه اکونومیست، این تفکر که یک حمله قاطعانه به ایران می‌تواند خاورمیانه را متحول کند خوش خیالی است. چراکه در بلندمدت، ایجاد امنیت نیازمند پایان دادن اسرائیل به سرکوب فلسطینی‌هاست.
حمله موشکی ایران به اسرائیل
ایران در تازه‌ترین حمله خود به اسرائیل 180 موشک بالستیک را به سوی اسرائیل پرتاب کرد. این حمله پاسخی به حمله اسرائیل به حزب‌الله در لبنان و کشته شدن سید حسن نصرالله رهبر آن بود. حزب‌الله در طول سال گذشته اسرائیل را بمباران کرده بود بطوری ساکنان کمربند شمالی آن منطقه را تخلیه کردند. حمله اسرائیل به حزب‌الله اما برخلاف حمله به غزه از مدت‌ها قبل برنامه‌ریزی شده بود؛ آنها با استفاده از تکنولوژی و نیروی هوایی ویران کننده رهبران حزب الله، از جمله سیدحسن نصرلله را به شهادت رساند، به رزمندگان آن را با پیجرهای انفجاری آسیب زد و حدود نیمی از موشک‌ها و راکت‌های آن را از بین برد.
خطر گسترده‌تر شدن جنگ در لبنان و حمله به ایران
اسرائیل اما نباید به خود مغرور شود. جنگ در لبنان می‌تواند گسترده‌تر شده و حملات پیاده نظام محدود به آن به حمله‌ای کامل تبدیل شود؛ خطایی که اسرائیل در سال 1982 و دوباره در سال 2006 مرتکب شد. حمله متقابل به ایران نیز می‌تواند خطر بزرگ‌تری باشد. یکی از گزینه‌های آن حمله به قطب‌های صادرات نفت ایران است که به لحاظ مالی به ایران آسیب می‌زند و بازارهای انرژی را با نوسان مواجه می‌کند. گزینه دیگر، مورد حمله قرار دادن زیرساخت‌های هسته‌ای است؛ که می‌تواند انگیزه ایران برای ایجاد بازدارندگی در آینده را تقویت کند. جناح راست افراطی حاکم بر اسرائیل، از جمله بنیامین نتانیاهو رویای این را دارند که یک حمله واحد ویرانگر به ایران می‌تواند به تهدیدات آن علیه ایشان پایان دهد.
تبعات حمله بزرگ به زیرساخت‌های ایران
به اعتقاد اکونومیست، این دیدگاهی خطرناک است. چراکه حمله یکباره به زیرساخت‌های هسته‌ای ایران می‌تواند ایران را برای ایجاد بازدارندگی بیشتر در آینده تشویق کند. به علاوه، گرچه جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا نشان داده است که از حمله عجولانه به سایت‌های هسته‌ای ایران استقبال نمی‌کند اما نتانیاهو ممکن است امیدوار باشد که دونالد ترامپ در صورت پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری از رویکرد جنگ طلبانه‌تر حمایت کند. اسرائیل به حمایت بلندمدت هر دو حزب آمریکا نیاز دارد که با توصیه‌های خویشتن‌داری کاهش یافته است.
از منظر نشریه اکونومیست، سرکوب بی‌پایان پس از کشته شدن بیش از 40 هزار نفر در غزه در سال گذشته نسل جدیدی از شبه نظامیان را در این منطقه پرورش خواهد داد. در اسرائیل نیز جنبش شهرک نشینان و سیاست‌های سمی آن، زیربنای اقتصاد را در خطر خواهد انداخت. یک اشغال ابدی، نقض بیشتر حقوق بشر خواهد بود، که جامعه را فرسوده می‌کند و می‌تواند اتحاد آن با آمریکا را تضعیف کند.
به گزارش اکوایران، اسرائیل شاید گمان کند که با تشدید جنگ در خاورمیانه برتری خواهد داشت؛ اما چالش اصلی تبدیل قدرت نظامی به دستاوردهای استراتژیک پایدار و در نهایت صلح است. بدون آن خون‌ریزی برای سال‌ها ادامه خواهد داشت.
اسرائیل یا آمریکا ممکن است فکر کنند که استفاده از زور علیه ایران قانونی یا عاقلانه است. ولی از منظر تحلیلگران نشریه اکونومیست، این تفکر که یک حمله قاطعانه به ایران می‌تواند خاورمیانه را متحول کند خوش خیالی است. چراکه در بلندمدت، ایجاد امنیت نیازمند پایان دادن اسرائیل به سرکوب فلسطینی‌هاست.
حمله موشکی ایران به اسرائیل
ایران در تازه‌ترین حمله خود به اسرائیل 180 موشک بالستیک را به سوی اسرائیل پرتاب کرد. این حمله پاسخی به حمله اسرائیل به حزب‌الله در لبنان و کشته شدن سید حسن نصرالله رهبر آن بود. حزب‌الله در طول سال گذشته اسرائیل را بمباران کرده بود بطوری ساکنان کمربند شمالی آن منطقه را تخلیه کردند. حمله اسرائیل به حزب‌الله اما برخلاف حمله به غزه از مدت‌ها قبل برنامه‌ریزی شده بود؛ آنها با استفاده از تکنولوژی و نیروی هوایی ویران کننده رهبران حزب الله، از جمله سیدحسن نصرلله را به شهادت رساند، به رزمندگان آن را با پیجرهای انفجاری آسیب زد و حدود نیمی از موشک‌ها و راکت‌های آن را از بین برد.
خطر گسترده‌تر شدن جنگ در لبنان و حمله به ایران
اسرائیل اما نباید به خود مغرور شود. جنگ در لبنان می‌تواند گسترده‌تر شده و حملات پیاده نظام محدود به آن به حمله‌ای کامل تبدیل شود؛ خطایی که اسرائیل در سال 1982 و دوباره در سال 2006 مرتکب شد. حمله متقابل به ایران نیز می‌تواند خطر بزرگ‌تری باشد. یکی از گزینه‌های آن حمله به قطب‌های صادرات نفت ایران است که به لحاظ مالی به ایران آسیب می‌زند و بازارهای انرژی را با نوسان مواجه می‌کند. گزینه دیگر، مورد حمله قرار دادن زیرساخت‌های هسته‌ای است؛ که می‌تواند انگیزه ایران برای ایجاد بازدارندگی در آینده را تقویت کند. جناح راست افراطی حاکم بر اسرائیل، از جمله بنیامین نتانیاهو رویای این را دارند که یک حمله واحد ویرانگر به ایران می‌تواند به تهدیدات آن علیه ایشان پایان دهد.
تبعات حمله بزرگ به زیرساخت‌های ایران
به اعتقاد اکونومیست، این دیدگاهی خطرناک است. چراکه حمله یکباره به زیرساخت‌های هسته‌ای ایران می‌تواند ایران را برای ایجاد بازدارندگی بیشتر در آینده تشویق کند. به علاوه، گرچه جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا نشان داده است که از حمله عجولانه به سایت‌های هسته‌ای ایران استقبال نمی‌کند اما نتانیاهو ممکن است امیدوار باشد که دونالد ترامپ در صورت پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری از رویکرد جنگ طلبانه‌تر حمایت کند. اسرائیل به حمایت بلندمدت هر دو حزب آمریکا نیاز دارد که با توصیه‌های خویشتن‌داری کاهش یافته است.
از منظر نشریه اکونومیست، سرکوب بی‌پایان پس از کشته شدن بیش از 40 هزار نفر در غزه در سال گذشته نسل جدیدی از شبه نظامیان را در این منطقه پرورش خواهد داد. در اسرائیل نیز جنبش شهرک نشینان و سیاست‌های سمی آن، زیربنای اقتصاد را در خطر خواهد انداخت. یک اشغال ابدی، نقض بیشتر حقوق بشر خواهد بود، که جامعه را فرسوده می‌کند و می‌تواند اتحاد آن با آمریکا را تضعیف کند.
به گزارش اکوایران، اسرائیل شاید گمان کند که با تشدید جنگ در خاورمیانه برتری خواهد داشت؛ اما چالش اصلی تبدیل قدرت نظامی به دستاوردهای استراتژیک پایدار و در نهایت صلح است. بدون آن خون‌ریزی برای سال‌ها ادامه خواهد داشت.
| لینک مطلب: | http://eghtesadkerman.ir/News/item/12355 |