مرکز آمار داده های ضریب جینی را در سال 1403 برای هر استان کشور اعلام کرده است. طبق گزارش مرکز آمار، در سال 1403، استان کرمان کمترین و سیستان و بلوچستان بیشترین نابرابری درآمدی را بین خانوارهای شهری داشته‌اند...

مرکز آمار داده های ضریب جینی را در سال 1403 برای هر استان کشور اعلام کرده است. ضریب جینی شاخصی بین 0 و 1 است که نابرابری درآمدی را با توجه به هزینه بودجه خانوار محاسبه می‌­کند. هرچه این شاخص به عدد صفر نزدیک­تر شود نابرابری کمتر و هرچه به عدد یک نزدیک­تر می­‌شود نشانه افزایش نابرابری است. همچنین برای فهم راحت­‌تر، این شاخص در صد ضرب شده و به ­‌صورت درصد بیان می‌­شود. بر این اساس استان سیستان و بلوچستان بیشترین و استان کرمان کمترین میزان نابرابری را بین خانوارهای شهری در استان­‌های مختلف کشور داشته‌­اند.
نابرابری در سیستان و بلوچستان؛ برخلاف جریان کشور
میزان نابرابری مناطق شهری در کل کشور نسبت به سال گذشته 1.31 واحد درصد کاهش داشته و به کف 9 ساله خود رسیده است. به بیان دقیق‌تر، این شاخص هم‌اکنون در سطح 36.89 درصد قرار گرفته است. با این وجود ضریب جینی در شهرهای استان سیستان و بلوچستان نسبت به سال گذشته 3.93 واحد درصد بیشتر شده و برخلاف روند نابرابری در کل کشور، پیش رفته است. علاوه بر این استان گلستان هم با افزایش میزان نابرابری مناطق شهری نسبت به سال گذشته، بعد از سیستان و بلوچستان، لقب دومین استان نابرابر را به خود اختصاص داده است. در سال 1402 استان تهران دومین استان نابرابر کشور بود اما در سال 1403میزان نابرابری در استان تهران 2.19 واحد درصد کاهش داشت و به 38.66 درصد رسید. با وجود کاهش ضریب جینی در تهران اما همچنان سطح نابرابری در پرجمعیت­ترین استان کشور به سطح سال 1401 بازنگشته است.
کرمان در قله برابری ایران
ضریب جینی استان کرمان با کاهش 0.99 واحد درصدی نسبت به سال گذشته به 25.26 درصد رسید تا استان کرمان برای چهارمین سال متوالی، به پایین‌ترین سطح نابرابری در کشور برسد. بعد از کرمان هم استان گیلان با 26.53 درصد جلوتر از سمنان و قزوین به رده دوم برابرترین استان­‌های کشور دست یافت.
به گزارش اکوایران،مهمترین نکته در تحلیل این شاخص این است که زمانیکه رشد درآمد سرانه در کشور پایین بوده و رشد اقتصادی چشمگیری در کشور محقق نشده است، کاهش ضریب جینی لزوما نمی‌­تواند نشانه­‌ای مثبت قلم­داد شود؛ زیرا در این صورت کاهش نابرابری بیش از آنکه بیانگر کم شدن فاصله طبقاتی به واسطه افزایش درآمد سطوح پایین‌­تر باشد، نشان دهنده کاهش درآمد سطوح بالاتر و نزدیک شدن آن­‌ها به قشر فقیر است؛ گویی در جامعه، همه با هم فقیر می‌شوند.