از فیلترینگ خوشتان نمی‌آید؟ صبر کنید! فیلترینگ اعظم در راه است: مصیبتی به نام رمزریال!

دکتر امیرحسین خالقی: اهالی بانک مرکزی این ارزهای دیجیتال را یک نوآوری تکنولوژیک پیشرو معرفی می‎‌کنند که از طریق آن پرداخت‎‌های دیجیتال با امنیت و سرعت بیشتری انجام می‌‎گیرند. اما کمتر کسی از قابلیت‌‎های شگرف این ارزهای دیجیتال بانک مرکزی در پاییدن شهروندان، مریدپروری سیاسی و برنامه‌‎ریزی متمرکز سخن می‎‌گوید. این ارزهای دیجیتال، سرک کشیدن و پاییدن لحظه‎‌ای جیب و مخارج همه شهروندان را برای بانک‌‎های مرکزی ممکن می‎‌سازند. ارزهای دیجیتال بانک مرکزی به دولت‎‌ها این امکان را می‎دهند که از شهروندانشان به شکل مؤثرتر و سرراست‌تری مالیات بگیرند؛ دولت‌‎ها می‌‎توانند با سهولت بیشتری در کار اقتصاد بازار مداخله کنند و آن را بر هم بزنند. در دوران پساکرونا پرداخت اعانه‌‎های دولتی اقبال زیادی پیدا کرده است و این ارزهای دیجیتال نیز محصولی معرکه و متناسب با نیاز دولت‎‌هایی است که به دنبال توزیع پول کلان بین شهروندان خود هستند. در سیستم دستوری فعلی همه نهادهای وام‎‌دهنده می‎‌توانند با اعطای وام، دست به استخراج (ماینینگ) پول دستوری بزنند ولی با این ارزهای دیجیتال جدید کل فرایند در دستان بانک مرکزی متمرکز می‎‌شود. وقتی همه مانده‎‌ها در بانک مرکزی نگهداری شود و اعطای اعتبار هم به شکل سیاسی و متمرکز صورت بگیرد می‎‌توان گفت که سیستم دستوری گامی بسیار بلند به سوی تحقق یک جامعه اقتدارگرا و سوسیالیست برداشته است. ارزهای دیجیتال بانک مرکزی از پایان عصر پول دستوری خبر می‎‌دهند؛ پول دستوری دیگر پولی اعتباری نیست که از طریق اعطای وام ایجاد می‌‎شود بلکه یک پول کالایی دیجیتالی است که بانک مرکزی آن را منتشر می‌‎سازد. در صورت رواج ارزهای دیجیتالِ «غیراعتباری» منتشرشده از طرف بانک مرکزی، دیگر سازوکار اصلاحی پول دستوری فعلی (یعنی همان ترکیدن حباب‎های اعتباری) کار نخواهد کرد و ابزار مهار و «ترمز تورم» از دست می‎‌رود. عادت‎‌های قرن پول دستوری در بسیاری از دولت‎‌ها رسوب کرده است و آن‌ها در آینده هم دست از خرج کردن برنخواهند داشت؛ حجم ارزهای دیجیتال بانک مرکزی پیوسته بیشتر می‎‌شود ولی این بار دیگر فروپاشی اعتباری در کار نیست که ترمز را بکشد》.

پ.ن: بخشی از کتاب《استاندارد دستوری؛ بدهی، بردگی و بربریت》که این ماه منتشر خواهد شد.