تاکنون نزاعِ درون حکومتی مانع از شفاف شدن ریشه‌های مشکلات جامعۀ ایران شده بود. مسئولان اجرایی عمدتاً خود را فاقد اختیار لازم معرفی می‌کردند و انواع نابسامانی‌ها را به افراد و محافل و نهادهای موازی یا پنهان نسبت می‌دادند. اینک دولتی بر سر کار آمده است که برایند مجموعۀ قوای حاکم و مورد تأیید و حمایت آنهاست...

احمد زیدآبادی می‌گوید اقتدار و قدرت اولیه دولت در ایران کم شده و هر گروهی بر اساس علاقه و منافع سیاسی خود و گروهش یا کاری را انجام می‌دهد یا مانع انجام کاری می‌شود. اما چرا چنین شد؟ این تحلیلگر سیاسی معتقد است توزیع قدرت در ایران و کاهش اقتدار دولت از دوم خرداد 76 شدت پیدا کرد. برخی از نهادها و جریان‌های سیاسی تلاش کردند قدرت دولت را کاهش دهند و به شدت به تقویت قدرت نهادها و گروه‌هایی خارج از حیطه اقتدار دولت دامن زدند. اما این روند ختم به دولت اصلاحات نشد و بعد از آن به یک رویه در عرصه سیاسی ما تبدیل شد.

احمد زیدآبادی می‌گوید: امروز با انقلاب ارتباطی، مرزها و انحصارها شکسته شده و راه برای بسیاری از رسانه‌هایی باز شده که نه مسوولیتی دارند و نه باید به جایی پاسخگو باشند؛ رسانه‌هایی که اطلاعاتی را تولید می‌کنند و با سرعت و گستردگی فراوان آن اطلاعات را توزیع می‌کنند و بخش اعظمی از این اطلاعات می‌تواند فاقد پایه و اساس درست باشد.

در آستانۀ سفر شینزو آبه نخست وزیر ژاپن به تهران، وزارت خزانه‌داری آمریکا بخش بزرگی از صنعت پتروشیمی ایران را تحریم کرد.