به‌ نظر می‌رسد سیاستگذاران ایرانی در وضعیت آچمز قرار گرفته‌اند. نه توانایی اتخاذ تصمیمات اساسی را دارند و نه امکان ادامه وضع موجود بدون پیامدهای جدی. به همین دلیل، تصمیم‌گیری در کشور تنها زمانی رخ می‌دهد که بحران به نقطه انفجار رسیده و گریزی از آن وجود ندارد...

با آغاز دولت چهاردهم بار دیگر صحبت‌ها درباره اصلاحات اقتصادی و رفع ناترازی‌ها بر سر زبان‌ها افتاده است. نکته قابل تامل در این رابطه این است که وجه غالب این سخنان، پویایی و اثرگذاری ناترازی‌ها بر یکدیگر است...

به‌طور رسمی، همه چیز در ایران، این کشور 88میلیون‌نفری خاورمیانه، خوب است. دولتمردان، شاخص‌های اقتصادی را درخشان توصیف می‌کنند و از بهبود شرایط اقتصادی سخن می‌گویند اما در واقعیت شرایط کاملا متفاوت است...