طلسم محیط کسب و کار کرمان شکسته نشد

بر اساس این گزارش، استان کرمان هرچند در تابستان سال جاری نسبت به بهار۱۴۰۰ و همچنین نسبت به فصل مشابه در سال ۹۹ بهبود اندکی تجربه کرده اما نتوانسته از جمع استان‌های دارای بدترین محیط کسب‌وکار برهد و این طلسم را بشکند.
بر اساس یافته‌های این طرح در تابستان ۱۴۰۰، رقم شاخص ملی، ۵,۹۱ (نمره بدترین ارزیابی ۱۰ است) محاسبه شده که تغییر محسوسی نسبت به وضعیت این شاخص نسبت به ارزیابی فصل گذشته (بهار ۱۴۰۰ با میانگین ۵.۹۰) نداشته است. البته بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین، شاخص ملی محیط کسب‌وکار ایران در تابستان ۱۴۰۰، عدد 6.06 (عدد ۱۰ بدترین ارزیابی است) به دست آمده است که بدتر از وضعیت این شاخص در ارزیابی فصل گذشته (بهار ۱۴۰۰ با میانگین ۶.۰۲) است. میانگین ارزیابی محیط اقتصادی عدد ۶.۳۳ است که در ارزیابی فصل گذشته عدد ۶.۱۹ حاصل شده بود و میانگین ارزیابی محیط نهادی عدد ۵.۸۳ است که در فصل گذشته عدد ۵.۸۹ ارزیابی شده بود. بر این اساس، محیط علمی و آموزشی با عدد ۵.۴۱ و محیط مالی با عدد ۸.۱۵ به ترتیب مساعدترین و نامساعدترین محیط‌ها بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین بوده‌اند. شاخص شین به دلیل در نظر گرفتن وزن عوامل مختلف در محاسبه، از دقت بیشتری نسبت به شاخص کل کشور برخوردار است. حالا مرکز آمار و اطلاعات اقتصادی اتاق ایران این شاخص را بررسی کرده است.
آنطور که این گزارش نشان می دهد، در تابستان ۱۴۰۰، فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در این پایش، به ترتیب سه مؤلفه «غیرقابل پیش‌بینی بودن و تغییرات قیمت مواد اولیه و محصولات»، «بی‌ثباتی سیاست‌ها، قوانین و مقررات و رویه‌های اجرایی ناظر بر کسب‌وکار» و «دشواری تأمین مالی از بانک‌ها» را نامناسب‌ترین مؤلفه‌های محیط کسب‌وکار کشور نسبت به سایر مؤلفه‌ها ارزیابی کرده‌اند.
بر اساس یافته‌های طرح، میانگین ظرفیت تولیدی (واقعی) بنگاه‌های اقتصادی شرکت‌کننده در فصل تابستان معادل 40.32 درصد بوده که نسبت به همین میزان در زمستان گذشته (۳۸.۶۴ درصد)، با افزایش ۱.۶۸ واحدی مواجه شده است.
فعالان اقتصادی به‌طور متوسط، میزان تأثیر کرونا بر کسب‌وکار را 6.44 ارزیابی کردند. لازم به ذکر است که شاخص کل کشور، شاخص استانی و سایر شاخص‌ها نیز در این فصل با در نظر گرفتن این عامل محاسبه و گزارش شده‌اند.
بر اساس نتایج این پایش در تابستان ۱۴۰۰، وضعیت محیط کسب‌وکار در بخش خدمات (۵,۸۸) در مقایسه با بخش‌های کشاورزی (۵.۷۲) و صنعت (۵.۸۴) نامناسب‌تر ارزیابی شده است.
در بین رشته فعالیت‌های اقتصادی برحسب طبقه‌بندی استاندارد ISIC.rev۴، رشته فعالیت‌های «ساختمان»، «حمل‌ونقل و انبارداری» و «املاک و مستغلات» دارای بدترین وضعیت محیط کسب‌وکار و رشته فعالیت‌های «مالی و بیمه»، «هنر، سرگرمی و تفریح» و «کشاورزی، جنگل‌داری و ماهیگیری» بهترین وضعیت محیط کسب‌وکار را در مقایسه با سایر رشته فعالیت‌های اقتصادی در کشور داشته‌اند.
وضعیت محیط کسب‌وکار کشور برحسب تعداد کارکنان شاغل در بنگاه‌های بر اساس نتایج به دست آمده به‌صورت بنگاه‌های با کمتر از ۵ کارکن (5.91) دارای بدترین وضعیت و بنگاه‌های دارای ۵۰ تا ۱۰۰ کارکن (۵.۷۱) دارای بهترین وضعیت محیط کسب‌وکار نسبت به سایر بنگاه‌ها ارزیابی شده‌اند. وضعیت محیط کسب‌وکار کشور برحسب سال تأسیس بنگاه اقتصادی در کارگاه‌های کمتر از ۲ سال، بدترین وضعیت (6.12) و در کارگاه‌های بیشتر از ۱۶ سال، دارای بهترین وضعیت (۵.۸۰) ارزیابی شده‌اند.