الکسی دوتوکویل در کتاب «دموکراسی در آمریکا» که در سال ۱۸۳۵ منتشر شد، نوشت که «آمریکاییها همیشه عجله دارند.» طی دهههای اخیر، تا پیش از پاندمی کووید-۱۹، هیچ جا به اندازه متروها، آن هم در ساعات اوج سفرها، نشاندهنده این وضعیت نبود: واگنهای مملو از جمعیتی که به سوی محلهای کارشان در حرکت بودند.