پس از رشدهای اخیر لازم به نظر می‌رسد که ریسک و فرصت نمادهای مختلف بازار در برابر یکدیگر قرار بگیرند تا بتوان تصویر بهتری از آینده بازار داشت. نباید بازار را در عدد شاخص کل خلاصه کرد در حالی‌که زیر پوست بازار نوسان سهام جالب توجه است.

 سهام ملی مس ایران یکی از نمادهای با پشتوانه بنیادی بازار است. این نماد با ذخیره بیش از 90 هزار تن مس را در موجودی انبار خود با بهای تمام‌شده حدود دو هزار و صد میلیارد تومانی دارا است. تنها اگر سود حاصل از فروش این موجودی در نظر گرفته شود سود حدود 45 تومانی به ازای هر سهم «فملی» به دست خواهد آمد.

 شاید بتوان کف سودآوری ملی مس را برای سال جاری حدود 140 تومان در نظر گرفت؛ البته اگر هزینه‌های ناخواسته و غیرقابل پیشبینی در صورت‌های مالی این شرکت منعکس نشود. در این سود البته اثر فروش موجودی‌ها لحاظ نشده است که فروش موجودی همان‌طور که اشاره شد می‌تواند رشد بیشتر سودآوری این شرکت ختم شود.

 به نظر می‌رسد باید در انتظار پروژه‌های جذابی از «فملی» بود. افزایش ظرفیت خاتون آباد تا 120 هزار تن یکی از این پروژه‌ها است که می‌تواند ظرفیت تولید مس را به گفته مدیران شرکت به 400 هزار تن برسد. اثر افزایش ظرفیت را می‌توان در عملکرد سال‌های قبل ملی مس نیز مشاهده کرد. طرح تولید اسید سولفوریک با ظرفیت 610 هزار تن که علاوه بر کاهش میزان آلایندگی این صنعت می‌تواند ارزش افزوده را به دنبال داشته باشد از دیگر پروژه‌های ملی مس است.

 در بازار جهانی نیز به نظر می‌رسد فلز مس جز فلزاتی باشد که کارشناسان چشم‌انداز روشنی را برای آن ترسیم می‌کنند. البته نمی‌توان ریسک این بخش را نادیده گرفت و همچنان نگرانی از بازار جهانی در ماه‌های آینده و به خصوص پس از سیگنال‌های رکودی که در یک سال اخیر به بازارها مخابره شده، وجود دارد.

در بازار ارز داخل نیز حتی با فرض دلار نیمایی حدود 11 هزار تومان می‌توان به سود دلچسب برای «فملی» رسید. بر این اساس به نظر می‌رسد حتی پس از رالی اخیر سهام ملی مس اما این سهم همچنان در میان نمادهای ارزنده بازار قرار دارد. در این میان ممکن است افت دلار در بازار آزاد اثر روانی در معاملات سهام داشته باشد یا اثر خود را در معاملات بورس کالا منعکس کند اما به نظر می‌رسد با انتظار برای عملکرد آذر و طرح‌های ملی‌مس باید بر ارزندگی این سهم تاکید داشت.