جایزه علوم اقتصادی نوبل به دو آمریکایی به نام‌های پل میلگرام و رابرت ویلسون از دانشگاه استنفورد آمریکا برای «بهبود نظریه حراج و خلق قالب‌های جدید حراج» اعطا شد.

پل رابرت میلگرام در 20 آوریل 1948 در آمریکا متولد شد. وی از سال 1987 به عنوان اقتصاددان و پروفسور علوم انسانی در دانشگاه استنفورد فعالیت می کند. وی کارشناس «نظریه بازی» به ویژه «نظریه حراج» و استراتژیست قیمت گذاری است. این اقتصادادن بنیانگذار چندین شرکت است که از جمله جدیدترین آنها به حراجی هایی می توان اشاره کرد که با فراهم کردن نرم افزار و خدمات، بازارهای کارآمدی را برای حراج ها و مبادلات تجاری پیچیده ایجاد می کند.

رابرت باتلر ویلسون در 16 ماه می 1937 در آمریکا متولد شد. وی اقتصاددان و پروفسور برجسته و بازنشسته مدیریت در دانشگاه استنفورد است. وی به علت مشارکت در علوم مدیریت و اقتصاد بازرگانی مشهور است. پایان نامه دکترای وی برنامه نویسی مرحله ای (sequential quadratic programming) را معرفی کرد ، که به یک روش تکراری پیشرو برای برنامه نویسی غیرخطی تبدیل شد. تحقیقات وی در مورد قیمت گذاری غیرخطی بر سیاست های شرکت های بزرگ ، به ویژه در صنعت انرژی و به خصوص در بخش برق تأثیر گذاشته است.

روند اعطای جایزه نوبل اقتصاد در هر سال به این ترتیب است که ابتدا متقاضیان جایزه نوبل در کمیته نوبل آکادمی علمی رویال سوئد ثبت نام می‌کنند و کمیته نوبل مسئول انتخاب کاندیداها از بین تمامی ثبت نام شوندگان است.

برنده یا برندگان نهایی جایزه نوبل اقتصاد با رای‌گیری اعضای کمیته نوبل انتخاب خواهند شد. تا سال 2016، به جز 7 درصد برندگان این جایزه، باقی از آمریکای شمالی یا اروپای غربی بوده‌اند و تاکنون دو زن یکی در سال 2009  و یکی در سال 2019 برندهٔ این جایزه شدند.

کمیته نوبل اقتصاد از سوی بانک سوئد اولین بار در سال 1968 نهادینه شد و اولین جایزه نوبل اقتصاد در سال 1969 به «رنجر فریچ» و «جان تینبرگن» به خاطر توسعه و کاربردی کردن مدلهای پویا در تحلیلهای اقتصادی داده شد.

از سال 1969 تاکنون 52 جایزه نوبل علوم اقتصادی به 86 فرد برگزیده اعطا شده است. تاکنون 25 جایزه نوبل تنها به یک فرد اختصاص یافته است. جوان‌ترین فرد دریافت‌کننده نوبل 46 سال و پیرترین 90 سال سن داشته است. متوسط سن دریافت‌کنندگان جایزه نوبل نیز 67 سال بوده است.

طبق گزارش فارس، جایزه نوبل سال گذشته به 3 اقتصاددان به نام های «آبحجیت بانرجی» از هند، «استر دوفلو» از فرانسه و «میشائیل کرمر» از آمریکا برای «دستاورد تجربی آنها در کم کردن فقر جهانی» اختصاص یافت.

سال 2013 یکی از کاندیداهای دریافت این جایزه؛ محمد هاشم پسران اقتصاددان ایرانی مقیم آمریکا بود؛ وی برای تحقیقات در «معیارهای اقتصاد سنجی در سری زمانی» به عنوان یکی از نامزدهای دریافت این جایزه در سال جاری معرفی شده بود.