ضرورت صنعتی شدن تولید فرش دستباف

فرحناز رافع در پاسخ به اینکه چرا صادرات فرش ماشینی بیشتر از فرش دستباف است، اظهار کرد: این موضوع مرتبط با اقتصاد پنهان در حوزه فرش دستباف است.
به گفته وی این مرکز از سال ۱۳۹۹ برای حمایت از تولیدکننده و صادرکننده مجبور شده قیمت پایه صادراتی فرش را کاهش دهد. چرا که با این کار صادرکنندگان می‌توانستند راحت‌تر و با مبلغ کمتری تعهد ارزی را ایفا کنند. بنابراین در سال ۱۳۹۹ معدل پایه صادراتی را ۲.۵ برابر قیمت پایه صادراتی کاهش دادیم که این موضوع نیز بر کاهش آمار رسمی صادرات تاثیرگذار بوده است. بنابراین در قیمت‌های کنونی فرش صادراتی نه تنها تورم لحاظ نشده بلکه قیمت کمتر از سال ۱۳۹۹ محاسبه می‌شود. از طرف دیگر بخشی از فرش دستباف به صورت قاچاق صادر می‌شود.
رافع همچنین با اشاره به سنتی بودن تولید فرش دستباف گفت: این موضوع هم در کمتر بودن صادرات فرش دستباف اثر داشته، چراکه فرش ماشینی در کارخانه به سرعت بافته می‌شود، اما بافت فرش دستباف ممکن است دو تا سه سال طول بکشید.
رئیس مرکز ملی فرش با بیان اینکه فرش ماشینی تحریم نیست، تصریح کرد: اما فرش دستباف از مبدا تحریم است. بنابراین حتی اگر فرش ایرانی را به کشورهای دیگر منتقل کنیم، نمی‌توانیم با عنوان فرش ایرانی آن را صادر کنیم، بلکه باید نام کشور دیگری را برای فرش دستباف ذکر کنیم.
وی افزود: روی فرش دستباف مانند نفت حساسیت زیادی در حوزه تحریم‌ها هست، چراکه زنجیره انسانی زیاد دارد و در حوزه اقتصاد روستا اثرگذار است.
میزان رسمی صادرات فرش ماشینی و دستباف در سال گذشته به ترتیب ۲۸۰ میلیون دلار و ۵۰ میلیون دلار بوده است.
رافع در پایان با اشاره به مشکلات تامین بودجه بیمه قالیبافان، گفت: ر حال حاضر ۲۳۰ هزار نفر از بافندگان فرش بیمه تامین اجتماعی هستند و حدود ۵۰ هزار نفر نیز بیمه روستایی و عشایری دارند که مجموعا حدود ۱۴ درصد قالیبافان را تشکیل می‌دهند، اما به دلیل کمبود منابع مالی در سال‌های گذشته و امسال بودجه‌ای برای بیمه قالیبافان دیده نشد و پشنهاد مرکز این است که از بیمه روستایی و عشایری زنان خانه‌دار استفاده شود.
به گزارش ایسنا،وی افزود: به دنبال این هستیم تولید فرش دستباف صنعتی شود، تا کارفرماها ملزم به بیمه قالیبافان باشند و مشکل بیمه آن‌ها حل شود. از طرف دیگر تامین بازار جهانی نیز راحت‌تر و سریع‌تر انجام خواهد شد. اما تامین این زیرساخت‌ها دشوار است.