نویسنده : حمید عزت آبادی پور
صنعت فولاد استان کرمان آبستن تغییرات شگرفی طی مدت زمان نه چندان دور خواهد بود که همت و همکاری کرمانی ها میتواند منجر به نجات این صنعت و رشد و پویایی آن باشد و همچنین غفلت از آن نیز می تواند پرونده توسعه ی صنعت فولاد استان کرمان را برای همیشه ببندد و تنها پشیمانی وحسرت به دنبال داشته باشد.
موضوع از این قرار است که بانک سپه قصد واگذاری 70 درصد سهام شرکت سرمایه گذاری امید یکی از شرکتهای وابسته به خود با نماد «وامید» را دارد. امید در چارملو 38 درصد، در گل گهر 38 درصد و در گهرزمین نیز 38 درصد سهامدار است. این سهام آماده ی عرضه در بازار بورس است و یکی از مدعیان جدی خرید سهام آن، شرکت سرمایه گذاری معادن و فلزات (ومعادن) از شرکتهای گروه فولاد مبارکه اصفهان است. شرکت «ومعادن» در حال حاضر 17 درصد سهام چارملو و 22 درصد سهام گل گهر را دارد. این شرکت مدعی خرید سهام «وامید» است. شرکت سرمایه گذاری «ومعادن» معتقد است با خرید سهام «وامید» بیشترین کرسی در ساختار چادرملو و گل گهر و گهرزمین را به دست می آورد که با این اتفاق به راحتی می تواند در جهت پیشبرد اهداف صنعت فولاد کشور سیاستگذاری و برنامه ریزی نماید و این به نفع کشور خواهد بود! (مراجعه شود به مصاحبه مدیر عامل «ومعادن» در روزنامه دنیای اقتصاد روز شنبه مورخ 19/8/97 ). ادعای دیگر شرکت «ومعادن» این است که متقاضی بهتری نسبت به آنها وجود ندارد و خرید سهام «وامید» برگ برنده ی پیشرفت صنعت فولاد کشور خواهد بود.
حال بایستی به چند نکته دقت کرد، استان کرمان با توجه به وضعیت نامناسب آب دیگر امکان رشد در بخش کشاورزی را نخواهد داشت و با توجه به ظرفیت گسترده ای که در بخش معادن سنگ آهن دارد امکان تکمیل چرخه ی صنعت فولاد را خواهد داشت. اما متاسفانه از زنجیره ی ارزش فولادی که می تواند در استان کرمان شکل بگیرد تنها بخش خام فروشی آن یعنی فروش سنگ آهن، کنسانتره آهن و آهن اسفنجی نصیب این استان شده است و از قسمت مهم آن یعنی تولید فولاد خام و محصولات فولادی محروم مانده است. البته اخیراً شرکت میدکو با افتتاح کارخانه تولید شمش فولادی در بردسیر به ظرفیت 1 میلیون تن گام مثبتی در شکل گیری حلقه ی فولادی استان برداشته است اما در استانی با این همه ظرفیت معدنی این مقدار بسیار ناچیز است.
لذا اگر در این شرایط کرمانی ها در صنعت فولادی که مزیت بسیاری در آن دارند صاحب کرسی نباشند باید عطای صنعتی شدن را به لقایش ببخشند. البته حضور غیر کرمانی ها در این صنعت به معنای از دست دادن این ظرفیت نیست اما قاعدتاً هیچ گونه انگیزه ای برای تکمیل زنجیره ی ارزش فولاد در کرمان به وجود نخواهد آمد.
با توجه به اینکه مسئولان استان سعی فراوان کرده اند که حداقل، منابع حاصل از خام فروشی این صنعت را در استان نگه دارند با این اتفاق نه تنها نباید به مقوله ی حفظ منابع این صنعت دل بست بلکه شکل گیری صنایع پایین دستی آن نیز به امری محال تبدیل خواهد شد.
در این برهه ی مهم تاریخی که چنین اتفاق مهمی برای صنعت فولاد استان در حال رخ دادن است می طلبد که صاحبان سرمایه، مسئولان دولتی، نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی، رسانه ها و مطبوعات، صاحبان تریبون و همه ی مردم استان دست به دست هم دهیم و این اتفاق را به نفع استان محروم کرمان رقم بزنیم. قطعاً اگر این کرسی در صنعت فولاد نصیب افرادی بشود که دل در گرو پیشرفت استان کرمان دارند، نتایج متفاوت تر و مطلوبتری نسبت به حالتی که غیر کرمانی ها بر این مسند تکیه بزنند، خواهد داشت. اتاق بازرگانی و انجمن های مرتبط استانی باید پرچم دار چنین رخدادی باشند و رایزنی های لازم را انجام دهند.
* رئیس کمیسیون سرمایه‌گذاری و امور زیربنایی اتاق بازرگانی کرمان
