طلا با توجه به قیمت‌های بی‌سابقه، همچنان جذابیت خود را نسبت به نقره و پلاتین حفظ می‌کند...
قیمت طلا در اوایل ماه مه به بالاترین حد خود و ۲۰۸۱دلار در هر اونس رسید که ۱۴.۸درصد از اوایل سال جاری افزایش یافته بود و عامل آن خریدهای بزرگ بانک‌های مرکزی جهانی است که نگران عدم قطعیت در بخش بانکی، رکود اقتصادی و چشم انداز کاهش نرخ‌های بهره هستند. با این حال، از آن زمان به بعد، طلا به زیر آستانه ۲۰۰۰دلار کاهش یافته و به ۱۹۸۴دلار رسیده است که با توجه به نگرانی‌های مداوم در مورد بن‌بست در ایالات‌متحده برای افزایش سقف بدهی این کشور، زنجیره ضرر اخیر برای فلز زرد گرانبها را گسترش داده است. البته قیمت طلا درصد قابل‌توجهی از نقره، پلاتین و پالادیوم پیشی گرفته است. نقره در ابتدای ماه مه به ۲۶.۱۲دلار در هر اونس رسید که ۷درصد از اول ژانویه افزایش یافته است اما به ۲۳.۷۵دلار کاهش یافته است که بسیار پایین‌تر از بالاترین قیمت خود در سال ۲۰۲۱یعنی ۳۳دلار در هر اونس و ۵۲درصد کمتر از رکورد ایالات‌متحده و ۴۹.۴۵دلار در سال ۱۹۸۰ثبت شد. نقره با وجود محبوبیت آن در بین جواهرسازان و افزایش استفاده از آن در پانل‌های خورشیدی و انواع دستگاه‌های پزشکی، اکنون تنها ۱۲درصد از ارزش طلا را دارد. قیمت پلاتین نیز از ماه ژانویه تنها ۴درصد افزایش یافته و به ۱۱۳۵دلار در هر اونس در اوایل این ماه رسیده است. در حال حاضر بهای ۱۰۷۴دلار در هر اونس است که بسیار کمتر از اوج ۱۸۸۷دلار آمریکا در سال ۲۰۱۱است. قیمت پالادیوم در سال گذشته پس از حمله روسیه به اوکراین به ۳۳۳۹دلار در هر اونس رسید. نوسانات گسترده در پایان سال ۲۰۲۲قیمت‌ها را ۵۰درصد کاهش داد و در حال حاضر در حدود ۱۴۹۱دلار آمریکا معامله می شود که حدود ۲۵درصد ارزان‌تر از طلاست. جفری کریستین، مدیر اجرایی شرکت مشاوره کالایی مستقل CPM پیش‌بینی می‌کند که نقره به دنبال طلا خواهد آمد و تا پایان سال ۲۰۲۳به شدت افزایش می‌یابد و در سال ۲۰۲۴نیز پایدار خواهد بود. او معتقد است که تقاضای رو به رشد جهانی برای انرژی خورشیدی به این معنی است که نقره در میان‌مدت و بلندمدت صعودی خواهد ماند. کریستین، با توجه به اینکه چرا نقره به خوبی طلا عمل نمی‌کند، عنوان کرد که دلیل اصلی این است که امروزه بیش از مقدار کافی نقره وجود دارد. به گزارش ایسنا،کریستین گفت: بسیاری از سرمایه‌گذاران فلزات گرانبها طلا را ترجیح می‌دهند زیرا بازار نقدینگی بهتری دارد و بانک‌های مرکزی و مدیران صندوق معمولاً تمایل بیشتری به نگاه بلندمدت دارند و صرف نظر از قیمت آن را برای دوره‌های طولانی‌تری حفظ می‌کنند.
