سیاستی که فرش ایرانی را از بازار کنار زد

بررسی روند صادرات فرش دستباف ایران طی دهه گذشته (سال‌های 1391 تا 1401) از روند نزولی صادرات این محصول حکایت دارد. بر اساس آمار گمرک ارزش صادرات فرش دستباف ایران از 427.3 میلیون دلار در سال 1391 به 50.7 میلیون دلار در سال 1401 رسیده است. بررسی روند صادرات فرش دستباف نشان می دهد متوسط رشد سالانه ارزش صادرات فرش دستباف ایران در بازه زمانی مورد بررسی منفی 19 درصد بوده است. با این شرایط این سوال مطرح می‌شود که چه عاملی از دست رفت بازارهای صادراتی ایران را به همراه داشته است؟ در این خصوص حامد چمن‌رخ، عضو هیات مدیره اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان فرش ایران در دومین نشست از سلسله نشست‌های «گفت‌وگو و توسعه» به این نکته اشاره کرد که سیاست برگشت ارز حاصل از صادرات، سهم فرش ایرانی را به کمترین میزان رساند.
به گفته چمن رخ، صادرات فرش ایران قبل از 1397 حدود 420 میلیون دلار در سال صادرات بود، در دوره ریاست جمهوری ترامپ و با خروج از برجام، این حجم به 220 میلیون دلار رسید و در سال 1397 با سیاست برگشت ارز حاصل از صادرات، سهم فرش ایرانی به 50 میلیون دلار رسید. لطمه‌ای که بانک مرکزی به فرش دستباف ایران زد، به‌اندازه سیاست ترامپ بود.
چمن‌رخ تاکید کرد: ما تولید و نیروی حرفه‌ای خود را در صنعت فرش ازدست‌داده‌ایم که برگشت آن‌ها به صنعت فرش دشوار است و البته بازار هم ما را فراموش می‌کند. برگشت ما به بازار با این سیاست بسیار دشوار است. امسال با 17 درصد کاهش صادراتی مواجهه هستیم و صادرات ما به 30 میلیون دلار هم نخواهد رسید. اگر دولت در سیاست خود تغییراتی ایجاد نکند، صنعت فرش از بین خواهد رفت.
به گفته چمن‌رخ با کاهش صادرات فرش دستباف ایرانی نیروی کار خود را از دست‌داد و ما در حال حاضر با بحران بیکاری در حوزه فرش دستباف مواجه هستیم. سیاست‌های ارزی در ظاهر به صادرات لطمه می‌زند ولی درواقع این تولید است که آسیب می‌بیند. در حوزه فرش عنوان می‌شود که ارز باید به کشور برگردد؛ اما پرسش این است که آیا دولت به فرش، ارز دولتی می‌دهد که می‌خواهد ارز به کشور با نرخ تعیین‌شده، برگردد؟
او با رد تأثیر ذائقه مشتریان فرش ایرانی در از دست دادن سهم بازار، گفت: اگر می‌خواستیم سهم بازار را به دلیل ذائقه مشتریان از دست دهیم، باید سهم رقبای ما بالا می‌رفت ولی سهم آن‌ها بالا نرفته است. جای سهم ما در نمودار و آمارهای رسمی خالی است، بازار جهانی منتظر فرش ایرانی است ولی این انتظار طولانی نخواهد بود.
چمن رخ تاکید کرد: به‌هرحال با غیبت فرش ایرانی در بازار، ذائقه مشتریان هم تغییر می‌کند و وقتی ذائقه و دکوراسیون منزل مشتریان تغییر کند، برگشت به بازار دشوار می‌شود و البته باید به از دست دادن نیروی کار حرفه‌ای هم توجه شود که در فرش دستباف، بخشی از سرمایه تولیدکننده‌هاست.
سرکوب تجارت خارجی با سیاست‌های بانک مرکزی
مرتضی حاجی آقامیری رئیس کمیسیون فرش، هنر و صنایع دستی اتاق ایران با بیان اینکه در بحث سیاست‌های ارزی دو مقوله نرخ ارز و پذیرش نرخ واقعی تعادلی بازار اهمیت دارد، افزود: یکی از مسائل اساسی ما با بانک مرکزی این است که نرخ بازار آزاد را به رسمیت نمی‌شناسد و این یک آفت جدی است. وقتی پایه اساسی سیاست ارزی غلط است، از همین‌جا حرکت علیه صادرات در سیاست‌گذاری ارزی اتفاق می‌افتد.
او تأکید کرد: از سال 97 بانک مرکزی به طور مرتب راه‌های ارزآوری را بسته و تجارت خارجی کشور را سرکوب می‌کند.
حاجی آقامیری با اشاره به هدف‌گذاری توسعه 23 درصدی صادرات غیرنفتی در برنامه هفتم توسعه، بیان کرد: این در حالی است که با سیاست‌های ارزی و پیمان‌سپاری ارزی، توسعه صادرات منتفی است. اگر می‌خواهند صادرات توسعه نداشته باشد باید آن را شفاف بیان کرده و این را در برنامه‌ریزی‌های 5 ساله هم بیاورند. در غیر این صورت در سیاست‌های ارزی باید تجدید نظر شود.
به گزارش اکوایران؛او با اشاره به ظرفیت بالای صادراتی کشور و عقب‌ماندگی آن نسبت به کشورهایی مانند ویتنام با 300 میلیارد دلار صادرات در سال، گفت: دولت دیگر باید چه سنجه‌ای را در اقتصاد مشاهده کند تا در سیاست‌های خود تجدیدنظر کند. مهاجرت سرمایه و نیروی انسانی را در کشور می‌بینید و این‌طور سیاست‌گذاری می‌کنید؟. برای اینکه در پی درمان باشیم ابتدا باید درد را به درستی بشناسیم تا آن را درمان کرده و تسکین دهیم.