فصل دوم کاوش‌های تپه باستانی "کُنار صندل" جیرفت در ادامه کاوش‌های سال گذشته این بار هم به سرپرستی سید منصور سیدسجادی آغاز شد...
مسئول کاوش‌های باستان شناسی محوطه کنار صندل روز دوشنبه در جمع خبرنگاران در کنار صندل گفت: هر فصل کاوش در این منطقه حداکثر ۴۵روز است و فصل‌های جدید کاوش بستگی به اعتبار تامین شده، دارد. سید منصور سیدسجادی با بیان اینکه پنج کارگاه باز کردیم افزود: معمار، طراح، عکاس، باستان شناس و مردم شناس در تیم کاوش حضور دارند. وی گفت: علاوه بر کار باستان شناسی، کار مردم شناسی هم خواهیم داشت تا تطابق زندگی آن زمان و امروز را داشته باشیم. مسئول کاوش‌های باستان شناسی محوطه کنار صندل تاکید کرد: بازسازی جوامع باستانی کار ما باستان شناس‌ها است و باید بدانیم پدران و مادران ما چطور زندگی می‌کردند، چه می‌خوردند و تعاملاتشان چگونه بوده است. وی اضافه کرد: باید اطلاعات کافی از صنایع، ساختارهای معماری و معیشتی و ژنتیکی محوطه کنار صندل در این کاوش‌ها به دست بیاوریم، از ساختارهای معماری و موادی که پیدا می‌شود، می‌توان فهمید هر نقطه چه کارکردی همچون کارگاه یا خانه داشته است. سیدسجادی در پاسخ به ضرورت ثبت جهانی محوطه باستانی کنار صندل گفت: حضور انسان در دشت جیرفت به صورت گسترده وجود داشته و باید دشت جیرفت را ثبت جهانی کنیم و فقط کنار صندل را نبینیم. وی با تاکید بر اینکه نباید موضوع را کوچک کنیم افزود: از زمانی که انسان در اینجا حضور پیدا کرد، زیست انسان تا امروز تداوم داشته و هیچگونه خللی ایجاد نشده است. این باستان شناس گفت: ابتدا باید اعتبار لازم برای محصور کردن اینجا تعیین شود و نیاز به تداوم سه فصل کاوش دیگر در کنار صندل وجود دارد. وی تصریح کرد: کاوش ۲۵درصد کار است و بعد از آن کارهای زیادی باید انجام شود و ۷۵درصد کار شامل مواردی همچون آزمایشگاه، مقایسه، طراحی، عکاسی و بررسی‌های دیگر است. به گزارش ایرنا، مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان کرمان هم در این بازدید با اشاره به اینکه ۳۰میلیارد ریال اعتبار برای کاوش کنار صندل تخصیص یافته است گفت: از نخستین کارها برای ثبت جهانی دشت جیرفت و کنار صندل تعیین عرصه و حریم است. سعید شاهرخی افزود: تعیین عرصه و حریم کنار صندل در شورای عرصه و حریم استان تایید شده و به شورای عرصه و حریم وزارتخانه ارسال شده است که بعد از تایید می‌تواند ابلاغ شود. وی بیان کرد: حفظ زیست و زندگی مردم با شرایط فعلی در روستاهای اطراف بدون توسعه و گسترش مورد نظر است.
