برخی لحظات پراسترس آنقدر کوتاه هستند که حتی ممکن است آنها را به عنوان عوامل استرسزا تشخیص ندهید. این عوامل استرسزا - به خودی خود قابل کنترل به نظر میرسند، اما اثرات طولانیمدت آنها میتواند فلجکننده باشد...
چگونه میتوانید با مداخله خود مانع از جمع شدن این لحظات به ظاهر جزئی در طول زمان شوید، لحظاتی که انرژی طولانیمدت شما را از بین میبرد و به رفاه کلی شما آسیب میرساند؟ نشریه هاروارد بیزنس ریویو در گزارشی سه پیشنهاد در این زمینه دارد که خلاصه آن به این شرح است: خردهاسترسها را به روشهای عملی و ملموس پس بزنید. راههای کوچک اما مؤثری برای خاموش کردن آتشهای کوچک وجود دارد که تأثیر زیادی در زندگی روزمره شما دارند. این موارد از یادگیری نحوه نه گفتن به درخواستهای کوچک، مدیریت نحوه اطلاعرسانی و قطع صحبتها در فضای مجازی، تا تنظیم مجدد روابطی که احتمالا باعث وحشت لحظهای شما میشوند، را شامل میشود. با خردهاسترسی که به دیگران وارد میکنید، بیشتر منطبق شوید. این فقط به همکاران شما کمک نمیکند – بلکه به شما نیز کمک خواهد کرد. هنگامی که ما خردهاسترس را برای دیگران ایجاد میکنیم، ناگزیر به شکلی بومرنگ میشود و به خودمان بازمیگردد. (یک مثال ساده زمانی است که یک استرس میکروسکوپی بسیار ناچیز باعث میشود که به یک همکار ضربه بزنید، که به ناچار منجر به عصبانیتی میشود که به سمت شما بازمیگردد.) مهار آن را به دست بگیرید. یکی از دلایلی که برخی از عوامل ایجاد خردهاسترس در محل کار، ما را تحت تأثیر خود قرار میدهند این است که ما به آنها چنین اجازهای میدهیم. میتوانید یاد بگیرید که برخی از آنها را مدنظر قرار دهید و از بین ببرید. برای انجام این کار، به یاد داشته باشید که شغل شما همه چیز نیست. ایجاد یک زندگی متعادلتر حتما از اهمیت و حساسیت عاطفی آنچه در محل کار روی میدهد، خواهد کاست. منبع: HBR نویسندگان متن اصلی: راب کراس و کارن دیلون مترجم: شادی آذری حمیدیان