اکونومیست در سرمقاله اولین شماره سال 2024 ( 5 ژانویه 2024 ) خود به وضعیت حزب دموکرات و احتمال پیروزی جو بایدن 81 ساله در برابر دونالد ترامپ در انتخابات ریاستجمهوری 2024 پرداخته است...
سیاست آمریکا با تضادی به بزرگی دره «گرند کانیون»، فلج شده است. دموکراتها از این موضوع که انتخاب مجدد دونالد ترامپ میتواند دموکراسی ایالات متحده را با سرنوشتی شوم روبهرو کند، عصبانی هستند. به نظر میرسد دموکراتها در تصمیم نسبت به این موضوع که چه کسی را باید در انتخابات ریاستجمهوری 2024 در برابر ترامپ قرار دهند، به جو بایدن 81 ساله رسیدهاند. بایدن در این برهه دارای بدترین میزان مقبولیت در مقایسه با روسای جمهور تاریخ مدرن آمریکا است. اما چطور شد که دموکراتها به این نقطه رسیدند؟ به نوشته اکونومیست، در حال حاضر میزان مقبولیت جو بایدن، در وضعیت بسیار بدی قرار دارد. دونالد ترامپ که در ایالتهای چرخشی - که سرنوشت رئیسجمهور بعدی را مشخص میکنند - پیشتاز است، به نظر میرسد شانس بالایی برای پیروزی دوباره در انتخابات داشته باشد. اگر از نظر شما ترامپ یک دیکتاتور بالقوه نیست، این یک تصور هشداردهنده است. بخش بزرگی از دموکراتها ترجیح میدادند که بایدن در این دوره از انتخابات شرکت نکند. اما به جای اینکه او را به چالش بکشند یا اینکه از کمپینش حمایت کنند، نسبت به وضعیت بدی که در آن قرار دارند، ابراز تأسف میکنند. محبوب نبودن بایدن در میان مردم آمریکا علت نامشخصی ندارد. بخشی از این اتفاق به نرخ تورم بالای آمریکا برای مدتی طولانی برمیگردد. بعد از آن، سن بایدن یک عامل مهم در محبوبیت پایین او است. مردم آمریکا باور دارند هر اندازه هم که رئیسجمهورشان شخصیت قابل قبولی دارد، در صورتی که سن بالایی داشته باشد، نباید مسئولیت سختترین شغل دنیا را بر عهده بگیرد. در سال 2023، آقای بایدن میتوانست تصمیم بگیرد (یا باید این کار را انجام میداد) که تنها چهار سال نخست را به ریاستجمهوری بپردازد و تلاشی برای پیروزی در چهار سال دیگر نداشته باشد. اگر بایدن این کار را انجام میداد، به عنوان یک شخصیت والا و یک سرمشق در نظر گرفته میشد و میتوانست غرور بی حد و حصر ترامپ را به خوبی زیر سوال ببرد. در حقیقت، پیش از نتایج بهتر از حد انتظار دموکراتها در انتخابات میاندورهای، بسیاری از اعضای حزب دموکرات باور داشتند که بایدن از سِمت خود کنارهگیری خواهد کرد. اکونومیست نیز بیش از یک سال قبل استدلال کرده بود که بایدن نباید برای چهار سال دوم اقدام کند. متأسفانه آقای بایدن و حزب او چندین دلیل برای شرکت در دوره دوم ریاستجمهوری داشتند که هیچ یک دلایل خوبی نبودند. حس وظیفهشناسی بایدن به غرور آلوده شد. بایدن که نخستینبار در سال 1987 برای پیروزی در انتخابات ریاستجمهوری تلاش کرد و مدت زیادی طول کشید تا به هدفش برسد، به این باور اغوا شده که کشورش به او نیاز دارد زیرا ثابت کرده که میتواند ترامپ را شکست دهد. همچنین رهبران دموکرات، ترسو و ازخودراضی بودهاند. مانند بسیاری از جمهوریخواهان متعصب کنگره که ترامپ را ترجیح نمیداندند و او را خطرناک تلقی میکردند - اما هیچگاه نتوانستند او را استیضاح یا حتی از ترامپ انتقاد کنند - سیاستمداران شاخص دموکرات هم درباره نگرانیهایشان نسبت به بایدن و نامزدی دوباره او در انتخابات، هیچ اقدامی انجام ندادند. اگر دلیل این اتفاق، ترسِ از دست دادن جایگاه بوده، رفتارشان بزدلانه محسوب میشود. اگر هم نبود اقدام از سوی دموکراتها به این موضوع برمیگردد که آنها متعقد بودند ترامپ بزرگترین دشمن خود است، این تفکر نیز خودخواهانه بوده است. درحالیکه میزان مقبولیت جو بایدن همچنان در حال کاهش است، 91 اتهام مجرمانهای که ترامپ با آنها روبهروست، تنها باعث قویتر شدنش شدهاند. با در نظر گرفتن این موضوعات، شاید به نظر برسد بهترین اقدام در حال حاضر، کنارهگیری جو بایدن است، چراکه تا زمان انتخابات حدود 10 ماه باقی مانده و حزب دموکرات دارای پتانسیل خوبی برای معرفی یک نامزد مناسب است. متأسفانه، این اقدام نه تنها بسیار غیرمحتمل است، بلکه اگر نگاه دقیقتری نسبت به تبعات این تصمیم داشته باشید، مشخص میشود که پیدا کردن یک جایگزین برای بایدن در این مقطع، یک اقدام غیرعاقلانه خواهد بود. اگر او امروز انصراف میداد، حزب دموکرات مجبور بود به شکل سراسیمه انتخابات مقدماتی خود را دوباره برگزار کند، زیرا مهلتهای ثبت نام در بسیاری از ایالتها گذشته است و تنها نامزدهای دیگر، یک نماینده کمتر شناختهشده کنگره به نام «دین فیلیپس» و نماینده دیگری به نام «ماریان ویلیامسون» هستند. با فرض اینکه این امر امکانپذیر باشد و هجوم دعاوی متعاقب آن قابل مدیریت بود، قانونگذاران ایالتی باید تاریخهای جدیدی را برای انتخابات مقدماتی تصویب کنند. باید مناظرههای اولیه ترتیب داده شود تا رأیدهندگان بدانند که قرار است به چه کسی رأی دهند. این میدان میتواند بسیار وسیع باشد به طوریکه در انتخابات مقدماتی دموکرات ها در سال 2020، 29 نامزد حضور داشتند. از سوی دیگر، این بحران میتواند زمانی خوب باشد که حزب دموکرات مطمئن شود یک کاندیدای جوان و دارای پتانسیل بالا به رقابت با ترامپ میرود. با این حال، این شانس وجود دارد که پیروز نهایی حزب دموکرات، فردی باشد که شانس کمی در برابر ترامپ دارد. مثلا برنی ساندرز را در نظر بگیرید که یک سال از بایدن بزرگتر است. همچنین احتمال اینکه نامزدی حزب دموکرات به کامالا هریس - معاون اول بایدن - برسد، بالا است. مزیت خانم هریس، سن کم است و او در ماه نوامبر 60 ساله میشود و که نسبت به سایر کاندیداها، سن کمی به حساب میآید. متأسفانه خانم هریس ثابت کرده که از نظر مهارت ارتباطگیری در دنیای سیاست، ضعیف است. کمپین کاملا هریس در سال 2020 افتضاح بود. شانس خانم هریس برای شکست دادن آقای ترامپ حتی بدتر از رئیسش به نظر میرسد. بنابراین برای دموکراتهای آمریکا بهتر است روی انتخاب جو بایدن تمرکز کنند. وضعیت اقتصادی نشانههای مثبتی درخصوص امکان فرود نرم اقتصادی برای آمریکا دارد. کارگران شاهد افزایش میزان حقوق واقعی خود هستند و اشتغال نیز در وضعیت خوبی قرار دارد. اگر ترامپ در اتهاماتش محکوم میشد، حمایت رایدهندگان را از دست میداد. در حال حاضر مهمترین نکته این است که کمپین انتخاباتی دموکراتها تقویت شود تا شرایط برای پیروزی بایدن هموار باشد. بایدن نشان داده که در پیش بردن کمپینهای انتخاباتی عملکرد قابل توجهی ندارد و این یک نقطه ضعف نسبت به کمپینهای انتخاباتی ترامپ است. بایدن به فردی نیاز دارد که میتواند با مردم صحبت کند و به نمایندگی از او در برنامههای تلویزیونی پربیننده حضور پیدا کند؛ اما آن فرد، کامالا هریس نیست. یک راهی که خانم هریس میتواند به وسیله آن به حزب خود و کشورش خدمت کند و مانع حضور دوباره ترامپ در کاخ سفید شود، این است که اعلام کند در صورت پیروزی بایدن، دیگر به عنوان معاون اول فعالیت نخواهد داشت. بایدن میتواند دور دوم ریاستجمهوری خود را به شکل دیگری پیش ببرد و در آن معاونی را در کنار خود داشته باشد که بتواند مسئولیتهای بیشتری را بر عهده بگیرد و بیشتر شبیه به یک مدیرعامل عمل کند. به گزارش اکوایران، جو بایدن به کمک ارتشی از دموکراتهای حامی نیاز دارد که خواهان کمک به کمپین انتخاباتی او هستند. در حال حاضر بایدن و حزبش در خواب راه میروند و این مسیر به فاجعه منجر خواهد شد.